الحلقه { 9 }

هدير : هقوم اعملك عشا واجيلك نعمل علاج طبيعى
نوال : استنى عاوزه اوريكى حاجه
هدير : حاجة ايه ؟
نوال : مش عاوزه تشوفى ابوكى ؟
هدير : اشوفه ازاى ؟
نوال : صورته
هدير : مش حضرتك قولتيلى قبل كدا لما كنت بسئلك عليه ان كل صوره ضاعت منك
نوال : عشان كنت خايفه
هدير : من ايه ؟
نوال : انا قولتلك انه داخل المعهد العالى للفنون المسرحيه خفت يوم من الايام يطلع فى التلفزيون ويمثل وتشوفيه وتعرفى ان دا ابوكى ولسه عايش مش ميت
ها عاوزه تشوفيه ولا لا؟
هدير :   مش عارفه
( داخل عزيز ومعاه أمير من غير ما يخبط وشايل فى ايدو شنطه فيها علبتين زبادى )
عزيز : جبتلك زبادى خالى الداسم الدكتور الفاشل قالى ان ده حلو على شانك
أمير: يا جدو مش كدا يا جدو انا مش فاشل
عزيز : بس يا فاشل
أمير : ماشى ياجدو ماشى
هدير : هقوم اعملك عشا
أمير : قللى السمنه والدهون يا هدير
هدير : انا هجبلها جبنه قاريش وعيش سن
أمير : اه مع الزبادى يبقى تمام
سلمتك يا خالتى
نوال  : الله يسلمك يا أمير
ازاى خطبتك
أمير:  كويسه خلاص هانت فضلنا امتحان يوم السبت ونرتاح الترم ده
نوال : ربنا معاكم
عزيز : بس اهم حاجه افهم متحفظش
نوال : هو انهاردا ايه ؟
عزيز : الخميس
هدير : انا جبت الاكل كلى بقى عشان تاخدى الدوا
عزيز : طب وانا
هدير : اتفضل يا جدو الاكل بتاعك اهو أمير اديلو انته الانسولين
عزيز : لامش بيعرف ادينى انتى
أمير : مش بعرف ايه يا جدو دانا دكتور
عزيز : انا بقى مش معترف بيك ادينى انتى الانسولين يا هدير
هدير : حاضر يا جدو حاضر
أميره :  ( داخلت أميره ومعاها فرحه وسامى ) اخبارك ايه دلوقتى يا نوال ؟
نوال : الحمدلله نشكر ربنا
هدير : ( بعد ما ادتلو الحقنه رجعت جنب نوال تأكلها بأيديها ) انا هأكلك
سامى : لا سيبها هى تاكل عشان تتحرك مش تقولها يا أمير هدير متعرفش
نوال  : متعرفش ايه ؟
سامى : انك المفروض تتحركى عشان الدم يرجع يمشى صح أمير دكتور وعارف اكتر من هدير
عزيز : دكتور ايه دانا بخاف يدينى حقنة الانسولين
أمير : هى اه الحركه حلوه ليكى يا خالتى بس الدلع من هدير اهم
فرحه : والدلع منى انا كمان ( طلعت قاعدت على السرير جنب نوال ومسكة علبة الزبادى ) هدير انتى اكليها الجبنه وانا هأكلها الزبادى
نوال :لا يا فرحه انزلى ذاكرى انتى
فرحه : انا زهقت من المذكره كنت بزاكر قصة العربى حاجه ايه استغفر الله العظيم
نوال : عندك طه حسين (الايام ) دى سهله
فرحه : سهله كلى يا خالتى وانتى سكته انا حسه ان هيجيلى جلطه انا كمان من طه حسين ده
  سامى : ما لو انتى بتذاكرى بضمير
فرحه : انا نفسى حد يقولى انا لما ادرس قصه زى الايام دى انا بستفيد منها ايه
أميره : تعرفى تاريخ حياته ازاى كافح لحد ما بقى وازير التعليم
فرحه : وانا مالى اصلا هشتغل بيها
أمير : اومال انتى عاوزه تدرسى ايه ؟
فرحه : انا بحب اوى  القصص الرومانسيه او الرعب اوالكومدى
لاكن انا هستافيد ايه من طه حسين وقف قصاد سياج الحديد وبيحقد على الارانب انها بتاكل اوراق الكرنب وهو لا
ايه الطفاسه دا كمان باصص فى اكل الارانب
نوال : ربنا يعينك يا أميره
أميره : دى داعوه وأتداعة عليا
فرحه : انا كلامى صح ولا لا يا هدير ؟
هدير : بصراحه اه عندك حق بس اهو ذاكرى وخلاص
فرحه  : مانا بذاكر بس لكل انسان له طاقه بقى
( فضلو قاعدين شويه ونزلو وفضلت هدير تعمل علاج طبيعى لنوال )
هدير : ماما انا فكارت وعاوزه اشوف صورة سمير
نوال : مش بتقولى بابا ليه ؟
هدير : عمل ايه عشانى  عشان اقول عليه بابا ميستهلش
نوال : طب عاوزه تشوفيه ليه ؟
هدير : عاوزه اشوف مين اللى قدر يخلاكى تحبيه ده وكان سبب ان عمرك يضيع سنه ورا سنه بسببه
 نوال : طيب قومى وارفعى المرتبه من النحيادى هتلاقى تحت السرير شنطه جلد سودا هتيها
هدير : هى دى ؟
نوال : ايوه ( نوال اخدت الشنطه وفتاحتها وخرجت منها عروسه صغيره ودبدوب وصندوق صدف مقفول بقفل ) فين مادلية مفاتيحى؟
هدير : اجبهالك اتفضلى
نوال  :   ( فتحت الصندوق وخراجت منه صور وجوابات وورد ناشف )  هو ده
هدير : ( مسكت الصوره ) كان نفسى اشوفو من زمان كنت بفضل اقول الله يرحمه يا رب اغفرله بس للاسف طلع ميستهلش
نوال : هو دا الدبدوب اللى جبهولى يوم عيد الحب
هدير : لسه شيلاه
 نوال : ودى العروسه جبهالى يوم عيد ميلادى
ودول جوبات كان بيكتبهالى
( فضلت نوال تحكلها كل جواب وصلها ازاى والورد اللى معاها اخدتو منه امته حاكت لها كل حاجه )
نوال : عاوزه تعرفى ايه تانى
هدير : ولا حاجه يا ماما يلا منه لله
نوال : سمحينى يا هدير
هدير : اسمحك على ايه ؟
انك ربتينى وضيعتى عمرك عليا
ولا على انك احلى ام بتخاف على بنتها
 نوال : انى جبتلك اب زى دا
هدير : انسيه زى ما هو نسينا وتعالى نكمل حياتنا
انا هقولم اشيل الحاجات دى
زى ما كانت وتعالى نعيش
نوال : احلى حاجه
**** ( بقلم هند محمد @isis Mohamed ) ****
( وتانى يوم قامت هدير فطارت امها وجدها ونزلت على المستشفى )
   عزه : والله امك دى جبل انها استحملت ده كلو
هدير : شفتى وانا اللى كنت بزعل منها انها مديقاها عليا
عزه :كانت خايفه عليكى
بس تعرفى بنات كتير اوى اوى حصلهم زى امك كدا وكل يوم كمان لحد دلوقتى
هدير : طب ماما معزوره زمان محدش حظرها لاكن دلوقتى فى افلام ومسلسلات بتحظر ورغم كدا بيتجوزو عرفى وبعد كدا يرجعو يعيطو
عزه : الحمد لله استرها يا رب علينا
هدير : يلا بقى نكمل شغل
عزه : ماشى يلا
هدير : بس خلى بالك متقوليش الكلام اللى انا قولتهولك ده لحد
عزه :عيب يا هدير دانتى اختى وبعدين انا مش بقول لحد حاجه غير لأنيس
هدير : حتى أنيس متقوليش له حاجه
عزه : ماشى سرك فى بير 
**** ( بقلم هند محمد @isis Mohamed ) ****
(ويوم ورا يوم بتتحسن نوال لحد يوم 23 وقدرت تنزل السلم وراحت شقة أيه عشان يفرشوها )
هدير : مبروك يا أيه هتبقى قمر وانتى فى الكوشه
أيه : ادعيلى بس شادى يلاقى قاعه فاضيه يوم 14
نوال :  لازم يعنى يوم 14
أيه : اه يا عمتى عشان يبقى فى الفالنتين عارفه اللى هو عيدالحب
نوال : ( باصت لهدير )ههههه اه مانا عارفه
سميه : انتى هتنزلى المدرسه امته ؟
 نوال : المفروض يوم 30 بس هروح اخد اجازه وارجع
هدير : هيكون يوم ايه ده يا ماما ؟
نوال : الحد
هدير : طب ما تخليها الاتنين عشان اكون اجازه اجى معاكى
أميره : خليكى انتى فى شغلك هروح معاها انا
نوال : مش مستهله دى المدرسه فى الشارع اللى ورا البيت
هدير : صحيح يا ماما انا نابطشيه يوم الجمعه 28 يناير يعنى هروح 6 العصر وهرجع 6 الصبح
سميه : وهترجعى بدرى كدا لوحدك
هدير : فى المترو
سميه : لا خلى حد يجيبك هخلى محمد يجيبك
أيه : محمد لا يبقى ايدك منه والارض
أميره : ليه ؟
أيه : قال ايه هينزل مظاهرات
سميه : مظاهرات ليه ان شاء الله
أيه :  عشان يجبلنا حقنا ههههههههه
سميه  : دا بيضرب على قلبو لما بقولو انزل هات عيش ولاانزل جيب التموين خلاص هينزل مظاهرات
أميره : اه ما هما كدا فى الجارى اللى على مزاجهم يوروحو ويجو لاكن يعملو مصلحه لا يجلهم كوساح
نوال : العيال جرالها ايه انا مش عارفه
أيه  : يلا بقى هيصولى وانتو بتفرشه كدا دانا هتجوز بعد 29 سنه حد يظغرط
فرحه : لووووووولى لوووووولى
( وفضلو يفرشو الشقه يومين 23 و 24يناير وقفلوها ونزلو )
**** ( بقلم هند محمد @isis Mohamed ) ****
( فرحه وهدير وأيه قاعدين عند أيه فى البيت بيرتبو شوية حاجات وقاعدين مع بعض )
فرحه : اقولك حاجه بس اخاف تزعلى
أيه : انتى بتهزرى انامش ممكن ازعل منك
فرحه  : انتى ليه الشقه بتعتك مش فرشها عفش كتير انا حسه ان شادى ضحك عليكى
أيه  : وانتى رأيك ايه يا هدير ؟
هدير : لا دا بيتك وانتى حره انتى وشادى
أيه : بصى يا فرحه انا وشادى اتفقنا ان نبنى بيتنا واحده واحده ونجيب الحاجات الاساسيه الاول
وباقى الحاجه بعدين
فرحه : اه بس فى عفش كتير اوى ناقص يعنى السفره
غرفة الاطفال
الصالون
غرفة مكتب
أيه : هو دا بقى العفش المهم
انا هجيب غرفة اطفال ليه وانا لسه مخلفتش  ؟
فرحه : طب والسفره ؟
ايه : ممكن حد يقولى ايه لازمت السفره فى الشقه اصلا ؟
كل الناس عندها سفرات  كالو عليها كام مره
فرحه : بس مهمه
أيه : مهمه فى ايه ؟
حد يقولى
فرحه : عشان تاكلو عليها
أيه : هو انتى فى بيتك بتاكلى على السفره ؟
فرحه : ااااااااا لا
أيه : أنتى يا هدير بتكلو على السفره  ؟
هدير  : انا لا باكل قدام التلفزيون
أيه : هو فى حد فى مصر اصلا بياكل على السفره ؟
فرحه :  عشان لما نجلكم وتعزمينا ناكل عليها
أيه : يعنى انا اروح اجيب سفره ب10 الف جنيه وكمان هأكلكم عشان مره فى السنه
فرحه : هههههههه طب ما كل الناس  بتعمل كدا
أيه : غلط لازم نفكر بشكل مختلف الحاجات اللى بنحتاجها بس نجبها
هدير : طب والصالون ؟
أيه  : زى السفره بالظبط مالوش لزمه
وبعدين انا الشقه اوضتين ورسيشن صغير هعمل ايه عفش زى قلته
هدير : بجد دماغك عجبانى
بس خالو فتحى مقتنع ؟
أيه : هو فى الاول مكنش مقتنع بس انا اقنعته ان المفروض فى اول الجواز نجيب الضارورى بس وهو ده كلام العقل
صح ولا لا؟
ها مين موافق على الكلام ده ؟
#اختيار_اجباري
#ادعوا_لهند